Spiegeltje, spiegeltje aan de wand.

Nog nooit heb ik één minuut stilgestaan bij wie ik werkelijk ben. Nochtans heb ik doorheen heel mijn schoolloopbaan meerdere portfolio's moeten maken over mezelf. Ik herinner me zelfs nog dat in het eerste jaar Verpleegkunde jezelf evalueren als vak werd aanschouwd en werd gequoteerd met een cijfer dat een even grote impact had als alle andere vakken. Ik slaagde met 19 studiepunten en vond dat ik het er goed vanaf had gebracht, dat mezelf onder de loep nemen en door medeleerlingen of lectoren laten nemen.

Enkele jaren later pieker ik me al twee dagen suf over wie ik ben in de ogen van anderen. Een vraag die we allemaal zo eerlijk mogelijk beantwoord willen zien, maar waar we wel een zo mild mogelijk antwoord op verwachten. Mijn zelfbeeld strookt blijkbaar niet met dat van anderen, op geen enkele manier. Waar ik eerder al 'jong & frivool' (met negatieve connotatie) werd genoemd, werd mijn gedrag nu bestempeld op een manier die ik nooit voor ogen had of waar ik nooit op doelde. Een ludiek gesprek dat na verloop van tijd wel een zeer serieuze bijklank kreeg, is hiervan de oorzaak. Wat er gezegd werd liet een diepe indruk na. Dagenlang maalt het al in mijn hoofd: ben ik echt zoals men te kennen gaf?

We kunnen de manier waarop mensen over ons denken nooit veranderen. Wat we wel kunnen is de indruk die we nalaten proberen bijsturen waar nodig. Maar wat als je jou niet bewust bent van de indruk die je maakt?

Al twee dagen probeer ik mijn "jonge & frivole" zelve achterwege te laten. Enkel knikken, korte 'hmm's uitbrengen en vooral veel geforceerd lachen terwijl mijn gevoel me eerder ingeeft om een theatraal drama te starten, inclusief diverse druppels traanvocht, a la Simonneke van Thuis. Mijn nieuwsgierigheid brandt om te weten te komen of dit een alleenstaande mening was of dit door menig vriend & kennis volmondig wordt beaamd. Ik neem hierbij dus nog een voornemen voor 2014 op in mijn lijst, nl. "Stel je als proefpersoon voor een spiegel die niet alleen je uiterlijk weergeeft maar ook je karakter en sociale vaardigheden op een zo eerlijk mogelijke manier. Of ontwikkel hem als niemand er mee bezig is.". Want hoe we door de ogen van anderen zijn, blijft een raadsel dat we zelf blijkbaar niet kunnen ontrafelen.