vrijdag 20 juni 2014

Een goede raad voor elke stofzuigerfabrikant

Beste mevrouwen, mijnheren van Philips,

De voorbije 5 jaar heb ik 2 stofzuigers hun geest doen geven. Beide waren ze van het merk Miele, waarvan er toch wordt beweerd dat die generaties meegaan. De eerste had al jaren dienst gedaan bij mijn moeder & was eigenlijk al ver voorbij pensioengerechtigde leeftijd gekomen vooraleer ik hem in mijn handen kreeg. Hij bezweek onder de langdurige slavenarbeid. May he rest in peace.

De tweede was van een beduidend jongere leeftijd maar zijn levensduur was daarom niet langer. De reden voor zijn voortijdig heengaan lag aan het noodweer van 2 weken geleden. 't Lijkt mij schandalig dat een dergelijke stofzuiger al stuk gaat van het opzuigen van hagelballetjes. 't Is niet dat die nadien in uw stofzuigzak smelten ofzo. (zucht)

Omdat een vrouw zonder stofzuiger hetzelfde is als een man zonder auto, begon ik al snel de zoektocht naar een plaatsvervanger. Mijn stiefvader zei dat de belangrijkste criteria voor een nieuwe stofzuiger levertijd, zuigkracht, snoerlengte & geluidsoverlast zijn. Een goede vriend merkte daarbij op dat een lief aan dezelfde kwaliteiten moet voldoen. Over de noodzaak aan zuigkracht valt in mijn geval nog te discussiëren natuurlijk.

Uiteindelijk vond ik het geschikte model & op 18 juni bestelde ik hem via Bol.com. Ik liet hem inpakken, jawel, want als single worden deze helaas niet als moederdag- of verjaardagscadeau gegeven. Oh, bergen zou ik verzetten voor een verjaardag waarop ik een mixer, een pak badhanddoeken of rolgordijnen zou krijgen. Anyhow, de doos werd na een dag geleverd dus mijn blijdschap kon niet meer op. Daarna begon het leukste deel (feel the irony): dat ding in elkaar steken. Want hoe schoon, glimmend & praktisch hij er ook mocht uitzien, die 4-tal onderdelen moesten nog op de correcte plaats komen te zitten! Uiteindelijk was ik aan dat alles een 20-tal minuten bezig, waarna er nog één onderdeel naast mijn doos & instructieboekje lag. Tot op heden ligt het er nog steeds. Ik heb het "wisselstuk" genoemd & ergens diep in mijn kast verborgen. Vrouwenlogica, that is.

Ja, ik kom to the point nu. Ik schrijf graag een lange inleidende tekst alvorens ik aan mijn standpunt kom. Maar u was zo geduldig om al het bovenstaande te lezen, dat ik mijn verzuchting ineens deel. Mijn goede raad: speel in op de grote horde alleenstaande vrouwen met 2 linkerhanden, het ongeduld & het inzicht van een 3-jarige. Lever bij elke nieuwe stofzuiger ook even een technicus die het onding in elkaar kan steken. Of steek het gewoon geheel in zijn verpakking. Mijzelf & mijn geduld danken u.


Gegroet,

een vrouw.


PS: voor de rest werkt uw fabrikaat zo goed dat ik mijn stemgeluid erboven hoor. Mijn buren zullen dat eerder een negatief punt vinden. Excuses.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten