SPIJS EN DRANK - Spaghetti carbonara

De laatste maanden kan ik de keren dat ik gekookt heb op amper twee handen tellen. Ik maakte twee keer spaghetti bolognaise (vegi en met vlees), een keertje lasagne, macaroni met ham en kaas, pasta pesto en havermout. Geen beduidend moeilijke gerechten. Al mislukte mijn eerste poging havermoutpap wel aangezien ik zout nam in plaats van suiker. Haverzoutpap was dus een betere benaming geweest. Ik steek het op de verhuis.

De laatste tijd krijg ik echter meer zin om zelf terug te koken. Ik mis de tijd van quiches maken met koelkastrestjes, experimenteren met nieuwe recepten (die dan mislukken waarna je in alle haast nog naar het frituur moet snellen om toch nog op een gepast uur te eten). Ik maakte hier quasi enkel pasta's klaar en besloot er dit keer ook opnieuw weer voor te gaan. Het gerecht zelf kon niet mislukken, aangezien ik het al meerdere keren had gemaakt. Al moet ik opmerken dat de omschakeling van een gasvuur naar inductie niet zonder slag of stoot verloopt.


Spaghetti carbonara. 

Voor de verandering zat de wederhelft aan de overkant van het kookeiland. 

Wat hebben we nodig:

(geen Jupiler, voor alle duidelijkheid)

* 250 ml witte wijn

* 250 ml kippenbouillon
* 4 eitjes (fiere nota: van ons eigen kippetjes)

* 8 teentjes look

* 1 ajuintje

* 140 gr parmezaanse kaas

* 1 pakske linguini (ik overdreef wat met die 2 pakjes. Spaghetti of tagliatelli zal ook wel volstaan.)

* 450 gr spek
* peterselie (verse is sowieso het lekkerste, minpunten voor mij)

* peper / zout

First things first: alles snijden. Het spek in reepjes snijden en bakken. Ik gebruik een minimum aan boter en een gewone pan (geen anti-aanbak ed.) zodat er een laagje 'aanbaksel' komt. Zo blijven de smaken bij het maken van de saus in de pan 'hangen'.

De linguini mag intussen gekookt worden.

Van zodra het spek gebakken is, mag dit uit de pan gehaald worden, op een bord gelegd worden & mag je de in blokjes gesneden ajuin aanbakken. Wanneer deze bijna klaar zijn, haal je er de gesneden/geperste look even door, waarna je deze bij het spek voegt.

In de lege pan giet je de witte wijn. Roer met de garde al het aanbaksel er goed onder. Wanneer je pan gelijk nieuw is, giet je de kippenbouillon erbij. Na wat roeren mag het mengsel van de ui, de knoflook & het spek opnieuw in de pan, samen met de saus. Zacht vuurtje, laten pruttelen, af en toe nekeer roeren.

In de pot waarin je de pasta gekookt hebt, doe je de inhoud van de 4 eitjes (uiteraard), de parmezaanse kaas en rijkelijk veel peterselie. Goed roeren! Afkruiden met peper en zout.

In dit eierkaasmengsel doe je de warme linguini (let op, deze moet nog heet zijn!). Daarboven doe je de inhoud van de pan die tot enkele seconden geleden nog op het vuur stond. Mengen, mengen, mengen is de boodschap! Met twee vorken vind ik het makkelijkste.

En dan: aanvallen!

Bron: hier, hier en hier

Ik betrap mezelf erop dat ik alweer een foto van het opgediende gerecht vergat te maken. Ik zocht daarom wat foto's bij elkaar van spaghetti carbonara, gemaakt en gefotografeerd door mensen met sowieso meer voeling voor styling en expertise. Kwestie van uw goesting wat aan te wakkeren. ;-)

En wat at ik als vegetariër? Een beetje pasta met een apart gemaakt eierkaasmengsel (met vegetarisch gestremde kaas).