Vandaag sleurde ik mijn zeurende kinderen mee naar De Bonte Fabriek in Sint-Niklaas, op amper 500 meter van mijn voordeur. Driewerf hoera want de grootste zeurder kon ik droppen in een kinderhoek, waar ze ongestoord & onder toezicht eens goed haar beir kon uitlaten (zoals we dat zo mooi in het Sinnekloases zeggen). De jongste ging met mij mee & leende zich perfect als zakjesdrager of als gespreksonderbreker, waardoor ik nooit te lang met dezelfde persoon moest staan tetteren. Ik ben wel sociaal maar cut me some slack: het was 10u30, mijn haar was amper gekamd, mijn kinderen waren hun oren kwijt sinds vrijdag & hadden tegelijkertijd ook opnieuw de werking van hun stembanden & traanklieren ontdekt. Het laatste wat ik nodig had, was om mezelf een half uur in gesprek te begeven met perfecte moeders in hun perfecte tenues (plus nog meer perfecte make-up & haartooi). Tel daar nog rustige, stille kinderen bij & een man om hun zakjes te dragen. Ziet u de tegenstrijdigheden? Voelt u momenteel wat ik toen voelde? Superbe!
In ieder geval: ik was daar, ik had er goesting in & ik zou niet buiten gaan alvorens ik minstens één keer het bevestingsbiepje van de Bancontact had gehoord. (Beurzen met Bancontact, hemels.)
De financiële schade:
First up: Peloeze!
Het begon via Facebook, waar ik deze toevallig zag passeren op mijn startpagina. Flashback, ineens. Enkele weken geleden had ik iets gelijkaardigs zien passeren op Pinterest & aaah, ik moest dat hebben! Ik contacteerde de lieve dame van Peloeze, die op haar beurt bovenstaand schoons opzij legde voor me zodat ik het onmiddellijk kon gaan ophalen & door mijn oorgaatjes kon steken. Special thanks, uiteraard. ♥
Daarna, Setareh.
Deze & deze kocht ik (want foto's van verkopers zijn altijd zoveel mooier). Asymmetrische oorbellen vind ik geweldig maar een mooi paar vinden was telkens een marteling. Zoveel keuze, zo weinig soeps. Tot ik deze tegenkwam! Eerlijkheidshalve moet ik wel toegeven dat de pluim in combinatie met de naam mij wat doet denken aan Satudarah. Oeps!
De roosjes waren een strategische zet. Ik loop al even verlekkerd op onderstaand moois:
 |
| Lott - te koop bij Avenue. in Sint-Niklaas. |
maar vond nergens bijpassende oorbellen. Dat ik nu toevallig op deze van Setareh liep, was mooi meegenomen. Voor mijn verjaardag weet ik dus al waarop ik mezelf kan trakteren!
De stationarygek kwam alweer in mij naar boven bij het zien van Carrie Can's standje. Ik bedoel: wenskaarten met confetti, beweegbare Paas-kaartjes in de vorm van een eitje, daar kan je toch moeilijk voorbijlopen alsof het je niets doet? Heel het standje was zo wonderlijk mooi, dat ik zin had om heel het tafeltje leeg te kopen. Ik heb mij kunnen inhouden, zoals u ziet. Of ik dat online nog kan doen na het uitpluizen van haar webwinkel & blog is een andere vraag.
Ook de kinderen werden getrakteerd op enkele kledingstuks doch van deze vergat ik een foto te maken. De oudste koos een jumpsuit met flamingo's uit van Fred's World, de jongste ging voor een topje van Stones and Bones met een zonnebloem erop. Nadien mochten ze beiden nog eens voor de lens gaan staan van Sieglinde Wuyts, BEELDerig. Foto's worden verwacht op 11 april. Ik ben ontzettend benieuwd!
Op het einde aten we allemaal een overheerlijke wafel op een stokje van Ons Lucy. Wafels op een stokje zijn de beste uitvinding ooit. Geen verbrande of vettige pollekes maar gewoon ook visueel veel aantrekkelijker dan een simpel wafeltje waar een servetje aan vastplakt. De kinderen waren fan & dat wil al veel zeggen. Het stokje waar de wafel rond zat, werd nadien gebruikt als ondersteuning voor een huisplant. Ha, recyclage!
Op naar editie nr. 5!
PS: ik gebruik de Facebookpagina's van de mensen die ik heb vermeld. Ze verdienen een kus, een hoera, een bewondering maar vooral ook een like, zodat iedereen van hun kunnen kan genieten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten