Weekmenu's zijn een noodzakelijk kwaad, maar soms durf ik die 'noodzakelijk' ook wel eens vergeten. Omdat het dan enkel een kwaad is, doe ik mijn boodschappen op het gevoel. Vooral pasta en groenten worden in groten getale aangekocht, de rest laat ik dan even achterwege. Zo ook deze week. Onderweg naar huis was ik al mijn kasten aan het uitpluizen in gedachten om tot de conclusie te komen dat er telkens een ingrediënt ontbrak om mijn beoogde gerechten klaar te maken. Zeer triestig. Ik had 2 keuzes: de Sofra bellen om frietjes aan huis te leveren of de moed samenrapen & met de ingrediënten die ik had iets in elkaar flansen.

Met een diepe zucht sloeg ik mijn koelkast open. Ik bedacht een recept dat leek op spaghetti carbonara, ware het zonder vlees, met de ingrediënten die ik nog voorhanden had.

Wat ik deed - simple comme bonjour:

1) penne koken (& afgieten wanneer klaar).
2) kerstomaatjes & asperges (uit een bokaal - me so lazy) in stukjes snijden. Daarna op een heel laag vuurtje opwarmen met een klontje boter.
3) 5 kleine eitjes mengen met verse peterselie & vers geraspte pecorino.
4) in de pot van de penne de kerstomaatjes + asperges scheppen, hierna het eiermengsel erover gieten.
Het eitje gaart dan door de warmte van de penne & groentjes vanzelf.

De kindjes hebben elk 2 bordjes gegeten. Dat zegt genoeg, meen ik. ;-)

Terwijl u dit leest, flans ik de appeltaart van Photo-copy in elkaar. Ze maakt deze zonder boter maar met appelmoes. Sowieso een aanrader voor iedereen die graag appeltaart of -cake lust. Yummy!