't Wollen Hof

De keuze aan kinderboerderijen in mijn nabijheid beperkt zich al jaren tot eentje*, nl. de Barelhoeve te Bornem (aanrader!). Zonde, want in welke andere omstandigheden voelt een volwassene zich zo snel opnieuw een beetje kind als bij het aaien van konijntjes of het voederen van geitjes? Juist, ja. Sinds kort opende 't Wollen Hof zijn poorten, en dat op minder dan 3 kilometer van mijn deur. Redenen genoeg om een uitstapje te plannen zodat ik zelf kon zien of het mijn zesjarige zelve hier opnieuw naar buiten kon komen. In mijn kielzog: de jongste dochter & een vriendin aka juf Maja (om weldoordachte redenen: leerkrachten kunnen verloren kinderen sneller opsporen dan eender welke ouder).

En ook wel een beetje hiervoor:

And so the adventure begins...

Allereerst: we moeten niet onnozel doen rond het gegeven 'kinderboerderij'. Het is een lap grond met de klassieke kippen, konijnen, hangbuikzwijntjes en geitjes op. Met wat geluk treffen we ook nog een pony of ezel aan. ('t Wollen Hof heeft ze allemaal, en zelfs nog meer) Het is dus de aanpak, de aankleding en simpelweg gewoon de details die maken dat je zal terugkomen. En dit hebben ze bij 't Wollen Hof meer dan goed begrepen. Het klassieke concept heeft hier een serieuze upgrade gekregen & we waren er absoluut niet rouwig om.
 

Plattegrond via www.wollenhof.be

Wanneer we aankomen worden we welkom geheten door een van de breedste glimlachen die ik in jaren heb gezien. De dame legt de werking van de kinderboerderij uit & geeft ons een stempeltje nadat we de 2 EUR aan toegangsgeld hebben betaald. Wanneer we 't Kafeeke verlaten, zien we een twintigtal kindjes (inclusief rood met witte stippen-sjaaltje) in een cirkel zitten terwijl ze praten over het boerderijleven. (note to self: schrijf volgend jaar uw dochters in voor die boerderijkampen, Stephanie!) Het viel ons onmiddellijk op dat alle kinderen hier onbezonnen & vrolijk rondlopen. Ouders zitten op het terras bij te praten met een biertje/wijntje en een kaasplank voor hun neus, terwijl de kinderen zich uitleven met schop & kruiwagen in de speeltuin. 

Mijn dochter was onmiddellijk fan van het springkasteel. Nog voor we de dieren hadden bezocht, kon ik ze al van dat springkasteel (dat eigenlijk maar pas vanaf 4 jaar was -oeps) proberen lokken met loze beloftes. Ook de konijntjes scoorden hoog, evenals de schapen. 't Is een kinderboerderij voor iets, natuurlijk.

Om een lang verhaal kort te maken (of toch een poging tot):
 
Bij 't Wollen Hof deden ze hun uiterste best om boven alle andere kinderboerderijen uit te steken. And they did it well! Zowel het speel- als dierengedeelte zijn hier beiden voldoende aanwezig waardoor er meer dan genoeg afwisseling is. Het terras is trouwens vlakbij de speeltuin zodat je de kinderen steeds in het oog kan houden wanneer je een hongertje krijgt & uw kinderen zichzelf uitleven.

Het geheel oogde ontzettend gezellig, de kaasjes die we als versnapering bestelden werden met de lekkerste mosterd ever geserveerd, de lach (zelfs op drukdrukdrukke! momenten) van de zussen Notenbaert werkt aanstekelijk & geeft je een instant welkomgevoel. 

En, niet geheel onbelangrijk, tijdens de hele tijd dat wij rondzwieren op het terrein hoorde ik geen enkel, pinky swear, geen enkel kind klagen of huilen. Als ge gesteld zijt op stilte of positief geluid (gelach), dan is dat wel een punt dat het vermelden waard is. 

In mijn nabijheid werd de keuze aan kinderboerderijen dus met eentje vergroot. Ik kan oprecht, met mijn hand plechtig op het hart, zeggen dat ik dit ook categoriseer als een aanrader. In koeien van letters!


't Wollen Hof // Hoge Bokstraat 214a - 9100 SINT-NIKLAAS // Wollenhof.be



Als ze bij 't Wollen Hof trouwens nog een geitentemmer zoeken, dan solliciteer ik bij deze namens mijn dochter. Verloning mag gebeuren met ijsjes, we doen daar niet moeilijk over. ;-)

* De Ster te Sint-Niklaas en 't Pachtgoedhof te Kruibeke reken ik bewust niet mee. Kinderboerderijen waar uw kroost de dieren niet kunnen strelen zonder hun hand tussen een draad te steken, da's toch een nefast gebrek.