Ze zaten deze avond samen in bad, mijn twee kleine zoetjes. Op de oudste haar bovenlip sierde een schuimsnor welke haar jongste zus er probeerde af te zoenen. Er speelde zich een drama af want o wee, vandaag had ze duidelijk gehoord dat meisjes die meisjes zoenen vies zijn! Dat privilege is enkel weggelegd voor jongens. Ik besluit haar opmerking hierover te negeren, ook al maakt dat in mij een bijzonder negatief gevoel los. Mijn drang om een discussie te starten borrelt op wanneer ze verder vertelt over dat ene kindje dat zei dat kussen met meisjes absoluut niet kan. Binnenin voel ik zo'n medelijden met dat schoolgenootje, dat moet opgroeien in een gezin waar strak traditioneel de norm is en er geen plaats is om buiten die lijnen te kleuren. Ik beeld me in hoe haar ouders zouden reageren wanneer dochterlief met een tevens gerokt lief voor de deur staat.

Er worden kinderen uit bad gehaald en handdoeken om de vlezige, warme lijfjes gewreven. Er worden tanden gepoetst ("Ik wil nog eens met die wekker mijn tanden poetsen, dan zijn ze mooier") en pyjama's aangedaan. Nog een verhaaltje uit hun favoriete boek allertijden maar dan is het onverbiddellijk tijd om de verduistering naar beneden te schuiven, het dimlichtje aan te zetten en de oogjes te sluiten.

Ik geef de jongste een dikke knuffel en een kietelzoen, want die heeft ze het liefst. Er wordt een tentje gemaakt boven haar hoofd met haar dekens. Ik begeef me naar de oudste, welke al ongeduldig zit te wachten op haar knuffel en kietelzoen. "Nog een keer, nog een keer!", gilt ze, waarbij tevens haar zus al ligt te schuifelen van ondeugendheid in haar bedje. Ik geef hen beiden nog een zoen op het voorhoofd en besluit dan toch mijn vraag te stellen.

"Vond je dat nu vies, die zoenen die mama jou gaf?"
 Ze kijkt me wat vertwijfeld aan.
"Je zei dat meisjes die elkaar zoenen vies zijn, dat zoiets absoluut niet kan. Vond je het dan vies dat mama jou een nachtzoen gaf? Wij zijn toch ook twee meisjes?"
Ze voelt duidelijk dat ik ermee in mijn maag zit.
" Maar mama, ik heb in mijn klas een jongenslief en een meisjeslief. Ik ga die wel niet kussen he. Als we allemaal gaan trouwen, pas dan mogen we kussen."

Terwijl ik opgelucht de trap afloop, roept ze mij nog na:
"Niet tegen papa Chris vertellen he, van mijn 2 lieven"

Vuistje voor mijn dochter.
Ze begrijpt het concept maar doet aan geheelonthouding tot ik de zegen geef voor een huwelijk. Waarschijnlijk komt die eraan rond haar 50ste levensjaar. Alleen lijk ik mij minder zorgen te moeten maken over kleingeestigheid dan over haar neiging tot polygamie. We zullen daarover nog eens een ernstig klapke moeten doen.