maandag 25 januari 2016

Goed advies moogt ge nooit in de wind slaan.

Ik schrijf u vanuit mijne zetel. Naast mij staat een Orangina die ik gisteren zonder schaamte van de rekken in de Action griste als een afkickende frisdrankenjunkie (true story). Ik las onlangs ergens dat ge uw calorieën nooit moogt drinken maar enkel moogt eten. Sindsdien drink ik enkel nog thee en bruiswater, maar promoties van Orangina kan ik nooit weerstaan.

Op mijn schoot ligt een geweldig zacht fleecedekentje dat ik deel met de jongste dochter, die me te pas en te onpas vraagt om nog eens aan haar spieren te voelen. Sterke meisjes zijn namelijk de max. De oudste is momenteel naar de Chiro en ligt waarschijnlijk as we speak in een plas modder te ploeteren, of ze staat erop toe te kijken terwijl anderen dat doen en maakt zichzelf bijzonder vies van die smurrie.

Op mijn scherm typte ik 'www.bloglovin.com' in om 251 ongelezen blogposts te trotseren. Momenteel schroefde ik het aantal terug tot 72 posts want, I kid you not, zeker een kwart van de Berg der Ongelezene bestond uit samenwerkingen met één of andere merk/pr-bureau. Seriously guys, mijn hard bloedt wanneer ik zie dat getalenteerde bloggers inhoudsloze blogjes schrijven om toch de gratie van één of ander merk of pr-bureau te krijgen. En alhoewel ik niet tegen dat reclame maken ben, want iedereen moet de kost verdienen, toch wil ik nog altijd een soort van passie en overtuiging voelen in wat ge schrijft. Ook al is het om een product te kopen. Anyhow, ik las dus blogposts, onder mijn fleeceke, in alle rust. Dat was al geleden van sinds mijn haar nog bruin kleurde. Ik genoot met volle teugen en nam de tijd om elk woord rustig in me op te nemen, plaatjes te kijken en een soort van gelukzalig gevoel over mij neer te laten dalen. Dit was dus blijkbaar wat het woord 'onspannen' inhield.

Mijn lief zit momenteel achter zijn computer zijn nieuwgekochte strips te catalogiseren. Hij is een tijdje geleden gestart met het verzamelen van strips, tot mijn groot jolijt, want momenteel heeft hij elk weekend wel een paar rommelmarkten op zijn verlanglijstje staan terwijl ik hem vroeger met geen stokken naar buiten kreeg om tussen een ander zijn bazaar te lopen. Win-win, die hobby van het lief.

Anyhow, ik schrijf u dit eigenlijk allemaal om te vertellen hoe chill het hier wel niet is. En dat terwijl ik gisteren eigenlijk een grootse planning had gemaakt op poetsvlak. Ik maakte gisteren alle vloeren uitgebreid schoon, en schrobde de keukenkastjes langer dan ik had gedacht om ze proper te maken. Ik had voor vandaag ook nog een uitgebreid to do-lijstje gemaakt, omdat poetsen gewoon moet maar...
ik zei gisterenavond luidop tegen mezelf: "het is weekend, fuck this shit!" (want soms ben ik een soort van ghettogangster), toen mijn lief mij een kasticket liet zien:


Zij die mij volgen op facebook of instagram zullen dit gisterenavond zien passeren hebben en werkelijk, het is advies om op te volgen.

Ik stel voor dat ge ook eens om een pak kippeneten rijdt naar de Aveve en hun advies opvolgt.
Tenzij ge van kippeneten/rijden/den Aveve niet vrolijk wordt, dan moet je het niet doen. ;-)




(Ik werd er niet vrolijk van deze blogpost gisteren nog eens na te lezen dus deed ik het maar deze middag tijdens mijn lunchpauze. Because I can.)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten