Alle meisjes aan de macht!

Ze vroeg wat er aan de hand was met de meisjes. "De meisjes komen op straat met borden en die zijn boos voor iets, maar ik snap niet voor wat.", zei ze bedenkelijk. Ik startte het verhaal bij het begin, want in mijn ogen is dat allemaal begonnen bij Trump, zijn muur & zijn pussy grabbing. (Sommigen zeggen dat het al eerder broedde, van bij de Black Lives Matter. Ik heb er ook geen zicht op eigenlijk.) Maar hoe legt ge nu alweer aan uw dochter uit dat één van de machtigste mannen ter wereld zegt dat het oké is om vrouwen te vernederen en te bepotelen zonder dat ze zichzelf niet meer veilig voelt? Juist ja.

Foto via Cup of Jo

Bon, ik kon daar een heel verhaal over vertellen, over den Trump, maar ik besloot alles samen te vatten in één zin, de kinderversie: een hele bekende man zegt dat het oké is om met meisjes te lachen en die meisjes komen met zoveel op straat om te zeggen dat ze daar helemaal niet mee akkoord zijn. Nu, ge moet weten dat ik niet goed ben in het verwoorden van zaken in kindertaal. Om één of andere reden vind ik het bijzonder moeilijk om maatschappelijke & politieke thema's voor kinderen te vertalen. Mijn dochter zei bijvoorbeeld al op driejarige leeftijd "Bart De Wever is niet onze vriend", en dat kwam dan enkel en alleen omdat ik iedere keer ongemakkelijk werd van zijn naam en voorkomen. Dus - terug naar de essentie - eindelijk van dit moeilijk topic vanaf. Dit heb ik alweer goed opgelost. Laten we nog even kijken naar het landschap en lachen met Linde Merckpoel op de radio. Tot dat kind besloot om het topic toch nog wat verder uit te diepen en te zeggen: "maar je mag toch niemand uitlachen? Geen meisjes, maar ook geen jongens ofzo." En ja, het kind had gelijk. The Women's March ging over zoveel meer dan enkel vrouwenrechten. Het ging over ieders rechten; over die van alle mensen, alle geaardheden, alle geloofsovertuigen en huidskleuren, over elk geslacht. Dat er in die protesten ook mannen meeliepen en kinderen. Dat iedereen het eens was dat we allemaal een recht hebben op een evenwaardig bestaan, of we nu geboren werden met de juiste papieren of zonder, of we nu geloven in God, Allah of the Force. Terwijl mijn gedachten op hol sloegen, liepen mijn lippen over met woorden waar ze naar luisterde. Ze stelde vragen, rake vragen die mij zeer fier maakte dat ze zo'n interesse had in dit onderwerp.

Na enkele minuten had ik het kind overladen met zoveel informatie - denk eraan: onvermogen tot kinderversies - dat ze meer vragen begon te stellen over de woorden in mijn boodschap dan over de inhoud. "Kijkt Phéline, ik ga het u uitleggen met een liedje.", zei ik, en tikte op Spotify 'alle meisjes aan de macht' in.

Alle meisjes aan de macht.
Laat je nooit door iemand kleineren.
Voel jij ook die kracht?
Onze vriendschap in 't kwadraat.
Alle meisjes aan de macht en het tij zal weldra gaan keren want het is meisjesnacht.
Wacht maar op de volle maan.

Ze had het niet beter kunnen verwoorden.